Ik had een doel, als 11 jarige herriner ik me nog goed de foto van een jongentje die buiten op de grond zat met een stuk papier en een schrijfwaar terwijl om zich heen alles in puin lag. Mischien schrok ik zo van dat beeld, omdat ik als kind heel onschuldig geloofde in rechtvaardigheid overal ter wereld. Hetgeen je een meisje van 11 jaar ook niet kwalijk kunt nemen. Het was geen fijn beeld om te zien, maar vanaf dat moment besefte ik dat ik bevoorrecht was met het recht van onderwijs. Nu wist ik dat ik de plicht had, in ieder geval tegenover dit kind, om mijn best te doen op school en het hoogst haalbare diende te scoren op de CITO-toets. Naar mijn gevoel was voor mij het hoogst haalbare toentertijd Havo. Ik weet nog heel goed dat ik op die leeftijd al heel zelfverzekerd was over mijn capaciteiten, ik wist dat ik dit makkelijk kon behalen. Mijn gedrevenheid was niet gebaseerd op eeIndertijd wist ik al dat ik een baan wilde uitoefenen die de maatschappij zal dienen, hetgeen het eerst in mij opkwam was dan ook politieagente. Als ik er nu op terugkijk verbaasd het me ook niet dat mijn oog op dit beroep viel. Dit hangt namelijk samen met de wijk waarin ik ben opgegroeid. Indertijd groeide ik op een een woonwijk waar zich veel criminaliteit afspeelde, tja en als kind wordt je beinvloed door je omgeving. Kortom, ik wilde 'mijn steentje bijdragen' in de strijd tegen onrechtvaardigheid.

 

Ik had keihard geleerd  gedurende de reis naar deze grote dag: de dag van de CITO-toets.

 

Zelfverzekerd als dat ik was, nam ik geen genoegen met een Vmbo-kader advies en dat  met succes. Ik mocht een zogenaamde Nio-toets maken, dit is een soort herkansingstoets van de Cito waarmee je intelegentieniveau wordt getoetst. Uit onderzoek is gebleken dat de Nio toets bij 80% van de Cito uitslagen een ander advies geeft  (zie:DDK NEWSROOM: https://ddk.pr.co/40303-nio-toets-geeft-bij-80-van-de-cito-uitslagen-ander-advies). Ik behoor dan in dat geval tot die 80%.  Uit de test kwam namelijk naar voren dat ik een vmbo-t/Havo advies heb. Dus geen Havo exact, maar ik gaf de hoop niet op. 

Na lang zoeken en een aantal open dagen te hebben bezocht, had ik het voorrecht een middelbare school te vinden die een nieuw concept aanbod: de eerste 2 jaar vmbo-t/havo volgen met de kans om in het 3e jaar door te stroemn naar 3 havo. Dit klonk voor mij uiteraard als muziek in de oren. Ik werd aangenomen, en was slechts gefocust op één doel: 3 havo. Met groot succes, te wijtten aan 2 jaar gedisciplineerd werken en leren, is het mij uiteindelijk ook gelukt. Twee jaar later, heb ik mij Havo- diploma met het profiel Economie& Maatschappij én Cultuur& Maatschappij afgerond. De keuze voor de vervolgstudie HBO-rechten lag voor mij voor de hand. Ik had maar één nieuw doel: zoveel mogelijk leren over de wetten waarop ons systeem met betrekking tot  de onrechtvaardigheid is gebouwd, om zo het tegenovergestelde te kunnen doen van wat dit  systeem van mij verwacht.